ป.ธ. ๔ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 32 / 86

ธรรมะเพื่อประชา วั น สุ ด ท้ า ย ข อ ง ชีวิต ๔๑๐ ความตายไม่ใช่เรื่องน่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือ การที่เกิด มาแล้ว ไม่ได้ทําความดี ไม่ได้สั่งสมบุญบารมี หรือสร้างสิ่งดีที่ ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและต่อ

ความตายไม่ใช่เรื่องน่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือการที่เกิดมาแล้วไม่ทำความดี ไม่ได้สั่งสมบุญบารมี เราควรให้ความสำคัญกับมรณสัญญา ควรต้องเตรียมพร้อมเกี่ยวกับการเดินทางในสัมปรายภพ โดยการทำความดีและสร้างบุญบาร

Boประช วั น สุ ด ท้ า ย ข อ ง ชีวิต ๔๑๒ ท่านอาจารย์ซึ่งกำลังเศร้าซึมถึงลูกชาย ได้ยินเรื่อง อัศจรรย์นี้ เกิดความประหลาดใจ คิดว่า ลูกศิษย์คนนี้พูดเรื่อง เหลือเชื่อเกินไป จึงอยากทดสอบว่า ลูกศิษย์พูดจริงแ

เนื้อหาเกี่ยวกับอาจารย์ผู้ซึ่งเศร้าซึมกับการสูญเสียลูกชาย หลังจากได้ยินเรื่องอัศจรรย์จากลูกศิษย์ จึงตัดสินใจทดสอบความจริง เพื่อจะได้เรียนวิชานี้อย่างจริงจังให้นำไปสอนลูกศิษย์ต่อไป อาจารย์ได้เดินทางไปท

ธรรมะเพื่อประชา วั น สุ ด ท้ า ย ข อ ง ชีวิต ๔๑๔ ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม เหมือนร่มใหญ่ที่กางกั้นฝนใน ฤดูฝน หรือกันแดดในฤดูร้อน เพราะฉะนั้นธรรมบาลย่อมได้รับ การคุ้มครองโดยธรรม เราจึงเชื่อว่าเขาต้อง

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการประพฤติธรรมและการสร้างบุญบารมี เพื่อจะให้ชีวิตมั่นคงและมีความสุข โดยเฉพาะเมื่อเผชิญกับความตายที่เป็นธรรมดาของชีวิต การเข้าใจถึงธรรมชาติของชีวิตจะทำให้เรามีความมั่นใจในก

Boประช สู่หนทางสวรรค์ ๔๑๘ ตลอดระยะเวลาอันยาวนาน มวลมนุษยชาติล้วน ปรารถนาให้โลกมีสันติสุข แต่ไม่มีใครรู้ว่า สันติสุขที่แท้จริงนั้น อยู่ตรงไหน จะเข้าถึงได้อย่างไร จนกระทั่งพระสัมมาสัมพุทธ เจ้าทรงค้นพบว่

มวลมนุษยชาติต้องการสันติสุข แต่ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่ามนุษย์จะเข้าถึงสันติสุขได้เมื่อหยุดนิ่งและเข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งเป็นแหล่งความสุขที่แท้จริงที่มีอยู่ในทุกคน โดยไม่คำน

Boประช สู่หนทางสวรรค์ ๔๒๐ ชั้นดาวดึงส์ พระนางอุทัยภัทราจึงสำเร็จราชการแทน ท้าวสักกะเสวยทิพยสมบัติได้ ୭ สัปดาห์ แต่เวลาบน โลกมนุษย์ผ่านไปนานถึง ๗๐๐ ปี ทรงระลึกถึงคำมั่นสัญญา คืนนั้น พระองค์ได้ถือถาดทอง

เนื้อหาเล่าว่าท้าวสักกะได้สำเร็จราชการแทนและเสนอทองคำให้พระนางอุทัยภัทราเพื่อขอร่วมอภิรมย์ แต่พระนางไม่ยอมรับแม้ทรัพย์สมบัติจะมากมาย หลังจากนั้นท้าวสักกะก็แสดงให้เห็นถึงการลดค่าทรัพย์สมบัติที่นำมาเสนอ

ธรระพี ประชาช สู่หนทางสวรรค์ ๔๒๑ ท้าวสักกะตอบว่า “พระนางผู้เจริญ หม่อมฉันเป็นพ่อค้า จะทําอะไรก็ต้องให้ได้กําไรและไม่ยอมเสียประโยชน์ ถ้าหาก พระนางจะมีอายุยืนยาว หรือมีฉวีวรรณที่งดงามยิ่งกว่าเดิม หม่อมฉ

ในบทสนทนาระหว่างท้าวสักกะและพระนาง พูดถึงความจริงของการชราภาพและความสำคัญของการดำเนินชีวิตอย่างมีความหมาย ท้าวสักกะแนะนำให้พระนางฝึกพรหมจรรย์เพื่อที่จะได้รับความงามและอายุยืนยาวในสวรรค์ วาจาของท้าวสัก

Boประช สู่หนทางสวรรค์ ๔๒๒ ประพฤติกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ มีความเชื่อมั่นในบุญ เชื่อมั่นในผลของบุญ หมั่นให้ทานอยู่เป็นนิตย์กับเนื้อนาบุญ อันเยี่ยม สงเคราะห์ญาติด้วยสังคหวัตถุ ๔ บุคคลผู้ยึดมั่นใน คุณธรรมเห

บทสนทนาระหว่างพระนางอุทัยภัทรและท้าวสักกะ เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับการประพฤติกุศลกรรมและความเชื่อมั่นในบุญ ท้าวสักกะเตือนพระนางให้ทำความดีและไม่ประมาทในชีวิต จุดประสงค์คือเพื่อให้พระนางได้ตัดสินใจผนวชและ

ธรระพี ประช สู่หนทางสวรรค์ ๔๒๓ ผู้มีบุญก็ไม่ประมาทในชีวิต เพราะมองเห็นทุกข์ เห็นโทษของ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ปัจจุบันอายุของมนุษย์โดยเฉลี่ยเพียง ๗๕ ปีเท่านั้น ชีวิตจึงเป็นของน้อย เราไม่ควรประมาท เพร

บทความนี้เน้นถึงความสำคัญของการไม่ประมาทในชีวิต โดยมองเห็นทุกข์จากการเกิดแก่เจ็บตาย ประกอบกับการตระหนักถึงการสร้างบุญเพื่อความสุขและการปฏิบัติธรรม สร้างความสงบ ให้นั่งทำสมาธิร่วมกันทั้งครอบครัว และสนั

ธรระพี ประช เป็นมนุษย์ สุดประเสริฐ ๔๒๗ เงินทองที่หามาได้ด้วยความเหนื่อยยาก เมื่อเปรียบเทียบกายมนุษย์ คือ สังขารร่างกายที่เราใช้ งานอยู่นี้กับกายอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เดียรัจฉาน เปรต อสุรกาย กระทั่งเท

บทความนี้อธิบายถึงคุณค่าของการเป็นมนุษย์ว่าเป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการสั่งสมบุญ เนื่องจากร่างกายมนุษย์มีความสามารถในการสร้างบารมีสูงสุด เมื่อเปรียบเทียบกับการมีชีวิตในรูปแบบอื่นๆ เช่น เทวดา หรือสัตว์อื่

ธรรมะเพื่อประช เป็นมนุษย์ สุดประเสริฐ ๔๓๑ ท่านจึงเข้าใจว่า การได้อัตภาพเป็นมนุษย์ ประเสริฐกว่าเป็น อย่างอื่นเล่า” พญานาคตอบว่า “สหายเอ๋ย นอกจากมนุษยโลกแล้ว การจะสร้างบารมีให้เต็มที่นั้น เป็นไปได้ยากยิ

เนื้อหานี้กล่าวถึงคุณค่าของการเกิดเป็นมนุษย์ และการสร้างบารมีให้เต็มที่ในอัตภาพนี้ ผ่านการสนทนาระหว่างมนุษย์กับพญานาค ที่สอนให้เข้าใจว่าการทำความดีและปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต เมื่อมีอั

Boประช เป็นมนุษย์ สุดประเสริฐ ๔๓๒ คือบรรลุมรรคผลนิพพาน ถ้าเราสร้างบุญเต็มที่ บุญย่อมติดตัว เราไปข้ามภพข้ามชาติ จนกว่าจะได้บรรลุจุดหมายปลายทาง เป็นที่ไปเท่านั้น ของชีวิต แม้ในระหว่างที่ยังเวียนว่ายตายเ

บทความนี้เน้นความสำคัญของการสร้างบุญอย่างเต็มที่และสม่ำเสมอ เพื่อการเข้าถึงนิพพานและชีวิตที่มีคุณค่า โดยเฉพาะการเจริญสมาธิภาวนาซึ่งช่วยให้จิตใจสงบและหยุดนิ่ง ความขยันในการนั่งธรรมะจะนำไปสู่การเข้าถึงพ

ธรระพี ประช ที่พึ่งในภพหน้า ๔๓๕ เราเกิดมาภพชาติหนึ่งเพื่อสร้างบุญบารมี ไม่ใช่เพื่อ เพลิดเพลินอยู่ในโลกนี้ ปล่อยให้ชีวิตผ่านไปวันหนึ่งๆ เป้าหมาย สูงสุดในการเกิดเป็นมนุษย์ทุกๆ คน จะต้องบรรลุมรรคผลนิพพาน

เราเกิดมาภพชาติหนึ่งเพื่อสร้างบุญบารมี ไม่ใช่เพื่อเพลิดเพลินในโลกนี้ เป้าหมายสูงสุดของมนุษย์คือการบรรลุมรรคผลนิพพาน แต่คนส่วนใหญ่มักใช้เวลาทำมาหากินมากกว่าดูแลการทำบุญและปฏิบัติธรรม ถือเป็นภารกิจหลักข

Boประช ที่พึ่งในภพหน้า ๔๓๖ และความตาย เหมือนดอกเห็ดที่โผล่ขึ้นมาจากดิน ย่อมนำดิน ติดขึ้นมาด้วยชีวิตเราถูกความชราและมรณะครอบงำาตลอดเวลา โดยที่เราไม่ทันได้เฉลียวใจว่า นั่นคือศัตรูที่รุกรานอย่างเงียบๆ แล

เนื้อหานี้กล่าวถึงความจริงของชีวิตและความชราที่ค่อยๆ เข้ามารบกวนชีวิตเรา โดยยกคำสอนจากพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับการสร้างบุญ เพื่อเป็นที่พึ่งในอนาคต และเตือนให้ไม่ประมาทกับการใช้ชีวิต เน้นการสะสมบุญกุศลเพื่อ

ธรรมะเพื่อประช ที่พึ่งในภพหน้า ๔๓๗ ผู้เจริญทรงให้โอวาทสั่งสอนพวกข้าพระองค์ด้วยเถิด เพื่อ ประโยชน์ เพื่อความสุขแก่พวกข้าพระองค์ตลอดกาลนานด้วย เถิด” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า “ดูก่อนพราหมณ์ ที่แท้พวก ท่

ในบทนี้ พระพุทธเจ้าสอนให้คนทำความดีและเก็บเกี่ยวการกระทำที่เป็นบวก เพื่อเป็นที่พึ่งในโลกหน้า แม้จะมีอายุมากแต่ก็ยังสามารถทำดีได้ โดยสองพราหมณ์ได้มีโอกาสแสดงความศรัทธาและปฏิบัติตนตามศีล 5 เพื่อเตรียมพร

ธรระพี ประช ที่พึ่งในภพหน้า ๔๓๙ แผดเผาแล้ว ก็ฉันนั้น บุคคลควรนำออกมาด้วยการให้ทาน สิ่ง ที่ให้ไปแล้ว ย่อมเป็นอันบุคคลนำออกมาดีแล้ว ความสำรวม ทางกาย วาจาและใจในโลกนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความสุขแก่ผู้ที่ละ โ

บทความนี้เน้นการสั่งสมบุญและการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าก่อนละโลก กล่าวถึงความสำคัญของการให้ทาน, ความสำรวมในกายวาจาใจ และการได้อานิสงส์จากการทำดี ทำให้บุคคลเชื่อมั่นในพระรัตนตรัย และใช้ชีวิตเพื่อสุขภาพจิต

Boประช กงล้อแห่งความเจริญ ๔๔๔ มนุษย์ทุกคนต่างมุ่งแสวงหาความสุขความสำเร็จและ ความสมหวัง ทั้งด้านการงาน การศึกษาเล่าเรียน เรื่อง ครอบครัวหรืออื่นๆ ที่นอกเหนือจากนี้ ผู้ที่ประสบความสำเร็จ ที่แท้จริงนั้น

บทความนี้กล่าวถึงแนวทางการแสวงหาความเจริญรุ่งเรืองที่แท้จริง ทั้งในด้านวัตถุและจิตใจ โดยอ้างถึงคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในจักกสูตร และเสนอหลักธรรม 4 ประการที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาตน ได้แก่ การอยู่ในส

ธรระพี ประช กงล้อแห่งความเจริญ ๔๔๕ ประการนี้แล้ว ธรรมะจะหนุนนำและพาชีวิตให้ไปสู่ความเจริญ ยิ่งๆ ขึ้นไปอีก การอยู่ในถิ่นที่เหมาะสม หมายถึงสถานที่ที่สะดวกสบาย ทั้งดินฟ้าอากาศ การคมนาคม อาหารการกินอันอุด

การพัฒนาชีวิตให้ไปสู่ความเจริญนั้นขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมที่ดี เช่น สถานที่ที่เหมาะสมกับการใช้ชีวิต การมีเพื่อนบ้านที่ดี และการสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีจากภายในบ้าน โดยการเข้าหานักปราชญ์และคบหาผู้มีธรรมะ ใ

Boประช กงล้อแห่งความเจริญ ๔๕๐ บารมี การทำความดีวันนี้ คือบุญบารมีที่จะบังเกิดขึ้นในวันข้าง หน้า หรือทําความดีในภพนี้ ก็คือบุญที่จะบังเกิดขึ้นในภพหน้า บุญเก่าเป็นเบื้องหลังแห่งความสำเร็จในชีวิตของเรา แ

การทำความดีในวันนี้สร้างบุญบารมีที่จะเกิดขึ้นในอนาคต บุญที่มีอยู่ในปัจจุบันส่งผลต่อความสำเร็จในชีวิตทั้งในภพนี้และภพหน้า การปฏิบัติตามธรรมะและการทำสมาธิจะช่วยให้ชีวิตเจริญรุ่งเรืองและมีจิตใจที่เบิกบาน

ธรรมะเพื่อประชา ชีวิตเหลือน้อยนิด อย่าคิดเรื่องไร้สาระ ๔๕๔ จเรยุยาทิตฺตสีโสว นตฺถิ มจฺจุสฺส นาคโม อายุของมนุษย์มีน้อย คนดีจึงดูถูกอายุนั้นเสีย จึง ประพฤติตนดุจคนมีศีรษะถูกไฟไหม้ มฤตยูที่จะไม่มาถึงนั้น

ในชีวิตที่มีเวลาเหลือน้อย เราควรใช้เวลาในการสร้างบารมี และทำความดีให้เต็มที่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนให้เราหมั่นพิจารณาถึงความไม่เที่ยงของชีวิต เพื่อให้จิตใจสงบและเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ผู้คนมีเวลาน้อย

ธรรมะเพื่อประช ชีวิตเหลือน้อยนิด อย่าคิดเรื่องไร้สาระ ๔๕๕ เหินห่างจากกระแสของพระนิพพาน พระพุทธองค์ทรงสอนให้เราพิจารณาว่า ชีวิตนี้เป็นของ น้อย ถูกความชรารุกรานอยู่เงียบๆ รุกรานนำไปสู่ความตาย เมื่อพิจาร

ชีวิตที่เหลือน้อยนิดนั้น พระพุทธองค์ทรงสอนให้เราตระหนักถึงความตายและปล่อยวางจากสิ่งที่ไม่สำคัญ หันมาทำความดีและมุ่งสู่ทางพระนิพพาน โดยมีการพิจารณามรณานุสติที่ช่วยให้เราเข้าใจและมีจิตใจที่ผ่องใส ด้วยกา